Κυρίες και κύριοιΑγαπητοί γονείς.
Αγαπητά μας παιδιά μαζί με τους δασκάλους σας.
Η σημερινή ημέρα είναι ιδιαίτερη.
Είναι ιδιαίτερη για τη διπλή γιορτή της.
Γιορτάζουμε για τον χαρμόσυνο Ευαγγελισμό της Παναγίας μας, γιορτάζουμε και για τον Ευαγγελισμό, το χαρμόσυνο μήνυμα της λευτεριάς του Έθνους μας.
Κάθε χρόνο γιορτάζουμε. Μπορεί βέβαια οι γιορτές μας να κατάντησαν κάπως ανιαρές όμως συνεχίζουμε τα ήθη και τα έθη μας. Κρατάμε τις παραδόσεις μας.
Γιορτάζουμε όλοι μαζί εδώ πέρα στη μικρή κοινωνία μας, στο χωριό μας και δεν τα βάζουμε κάτω.
Γιορτάζουμε με πρώτο από όλους το σκολειό μας. Τα παιδιά μας, τα εγγόνια σας, τους δασκάλους τους Κάθε χρόνο, σε κάθε γιορτή μαζευόμαστε για να δώσουμε το παρόν, να δούμε και να ακούσουμε τα παιδιά, να βάλουμε χρώμα στην άχαρη όπως κατάντησε η ζωή μας.
Αναφέραμε προηγουμένως πως η μέρα τούτη είναι ιδιαίτερη.
Και είναι. Είναι γιατί έχει και κάτι το πλέον ξεχωριστό. Κάτι που δεν το είχαμε άλλες φορές.
Οι ηγεσίες του Υπουργείου μας, του Υπουργείου της Παιδείας, βάζοντας σε εφαρμογή τοπικές εισηγήσεις και προτάσεις αποφασίζει τούτη η γιορτή της 25ης Μαρτίου να είναι η τελευταία για το σκολειό μας και φυσικά το χωριό μας.
Τα παιδιά μας τα βλέπουμε σήμερα για τελευταία φορά εδώ πέρα.
Τούτη τη σημαία δε θα τη ξαναδούμε να την κρατάνε τα παιδιά μας εδώ στην εκκλησία μας.
Το σκολειό μας αποφάσισαν από το επόμενο σχολικό έτος να το κλείσουν.
Να κλείσουν το σκολειό, να φύγουν τα παιδιά μας από δω, να ρημάξει ο τόπος. Να μείνει το χωριό μας χωρίς το σκολειό του. Να μην ξανακούσουμε το κουδούνι του να ξαναχτυπήσει. Να μην ξανακούσουμε τις φωνές των παιδιών μας στην αυλή του.
Λυπόμαστε αφάνταστα γι’ αυτό. Λυπόμαστε εμείς οι γονείς γιατί εμείς θα σηκώνουμε από δω και πέρα όλο το βάρος
Λυπάται κι όλο το χωριό. Οι άνθρωποι της περιφέρειας οι άνθρωποι των χωριών μας που έχουν ταυτιστεί μ’ αυτό και το θεωρούν δικό τους κομμάτι, σάρκα από τη σάρκα τους.
Είναι ταυτισμένοι μ’ αυτό. Όποιος λοιπόν προσπαθήσει να το αναιρέσει ασελγεί πάνω σ’ αυτόν το λαό και βιάζει την προσωπική του ζωή. Τον κλέβει και του αφήνει ρημαγμένο τον τόπο του. Δείχνει έμπρακτα την αδιαφορία του για τον άνθρωπο του μόχθου που παρέμεινε στα ήδη ξεχασμένα χωριά του να φυλάει Θερμοπύλες, στον άνθρωπο που μόνο παραμονές εκλογών θυμάται.
Τούτο δεν μπορούμε να το αφήσουμε αυτό έτσι.
¨Ήδη κάναμε ότι μπορούσαμε μέχρι τώρα με διαμαρτυρίες, έγγραφα, ανακοινώσεις και ψηφίσματα. Γράψαμε σε εφημερίδες, ακουστήκαμε στις τηλεοράσεις συμμετείχαμε σε πορείες.
Δεν μας άκουσαν. Έκλεισαν το σκολειό μας. Τρία μόνο σχολεία έκλεισαν στο νησί μας. Μέσα στα τρία και το δικό μας.
Δεν σταματάμε όμως τους αγώνες μας για να μπορέσουμε να δικαιωθούμε.
Απ’ τη Δευτέρα 28 Μαρτίου εντείνουμε και κορυφώνουμε τους αγώνες μας.
Από τη Δευτέρα 28 του μηνός κανείς γονιός δεν θα στείλει το παιδί του στο σχολείο.
Κανένα απολύτως παιδί δεν πρέπει να βρεθεί στο σχολείο και παράλληλα ξεκινάμε κατάληψη του σχολείου μέχρι η εξουσία να σκύψει και να μας ακούσει.
Το ίδιο βέβαια θα γίνει και στα σχολεία των άλλων δύο χωριών που κλείσανε.
Παράλληλα θα ξεκινήσουμε και πορείες διαμαρτυρίας στη Μυτιλήνη όλοι μαζί.
Εδώ πέρα ζητάμε τη συμπαράσταση όλου του χωριού.
Το σκολειό δεν είναι μόνο δικό μας.
Είναι των παιδιών μας, είναι των παιδιών σας, είναι των εγγονών σας είναι όλων μας.
Γι’ αυτό ζητάμε τη συμπαράστασή σας, τη βοήθεια σας.
Σας παρακαλούμε σταθείτε δίπλα μας.
Ελάτε κοντά μας για να κερδίσουμε το σκολειό μας.
Ελάτε για να κερδίσουμε τη ζωή στο χωριό μας και χρόνια μας πολλά.
