Για μια ακόμη φορά δεχόμαστε τα πυρά μιας άτεγκτης εξουσίας η οποία με βουλωμένα τα αυτιά αποφασίζει και διατάσσει ερήμην και εις βάρος του Ελληνικού λαού που με τη ψήφο του της έδωσε θώκο για να απολαύσει την επαγγελλόμενη και πολυπόθητη ευτυχή καθημερινότητά του.
Δυστυχώς!!!
Βελτίωση ουδεμία. Περισσότερο μαύρο, περισσότερο βύθισμα στο τέλμα της εγκατάλειψης, της αβεβαιότητας και των ολοκληρωτικού τύπου αποφάσεων.
Και τώρα μιλάμε για της καταργήσεις των σχολείων μας.
Λέμε πως τα σχολεία είναι απαραίτητο να είναι ανοιχτά στον κόσμο, ανοιχτά στις τοπικές κοινωνίες και ανά πάσα στιγμή να παρέχουν μόρφωση, ΔΙΑ ΒΙΟΥ όπως αρέσκεται να υποστηρίζει το Υπουργείο.
Πως όμως θα επιτευχθεί αυτό όταν πυροβολούμε αυτή την απομονωμένη αυτή τη ξεχασμένη, αυτή την καταδιωγμένη κοινωνία όταν τους κλέβουμε και την ελάχιστη ικμάδα ζωής που της έχει μείνει; Και το σχολείο, το σχολείο στην περιφέρεια, το σχολείο στα χωριά μας είναι ανάσα ζωής. Το κουδούνι του σχολείου, μαζί με την καμπάνα της Εκκλησίας είναι τα τελευταία σημάδια ζωντάνιας που άφησαν οι ξύλινες εξουσίες στον απομακρυσμένο και ξεχασμένο από το Αθηνοκεντρικό κράτος πολίτη.
Σε καμιά λοιπόν περίπτωση δεν μας πείθουν ότι οι καταργήσεις αποσκοπούν στην δημιουργία «εύρωστων» σχολικών μονάδων, οι οποίες δεν υπάρχουν και ούτε θα επιτρέψουν οι προστάτες μας να υπάρξουν, αλλά μόνος σκοπός είναι η εξοικονόμηση πόρων μέσω της μείωσης του ανθρώπινου δυναμικού και άλλων δαπανών, όπως ακριβώς επιτάσσει το ΔΝΤ. Έτσι τα επαγγελλόμενα σχολεία είναι «άπιαστα πουλιά δέκα στον παρά».
Το κλείσιμο των σχολικών μονάδων αποτελεί το πιο ακραίο παράδειγμα εγκατάλειψης συγκεκριμένων περιοχών και της διεύρυνσης ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων.
Το σχολείο σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί κάτι το ξέχωρο από την τοπική κοινωνία.
Οι άνθρωποι της περιφέρειας οι άνθρωποι των χωριών μας έχουν ταυτιστεί μ’ αυτό και το θεωρούν δικό τους κομμάτι, σάρκα από τη σάρκα τους.
Είναι ταυτισμένοι μ’ αυτό. Όποιος λοιπόν προσπαθήσει να το αναιρέσει ασελγεί πάνω σ’ αυτόν το λαό και βιάζει την προσωπική του ζωή. Τον κλέβει και του αφήνει ρημαγμένο τον τόπο του. Δείχνει έμπρακτα την αδιαφορία του για τον άνθρωπο του μόχθου που παρέμεινε στα ήδη ξεχασμένα χωριά του να φυλάει Θερμοπύλες, στον άνθρωπο που μόνο παραμονές εκλογών θυμάται.
Ο Σύλλογος Γονέων και κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου του χωριού μας, διατρανώνει τη φωνή του μαζί με τις φωνές όλων των κατοίκων του χωριού μας και τονίοζει σε κάθε τόνο και κάθε κατεύθυνση
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΛΙΣΒΟΡΙΟΥ
Κύριοι.
Το Σχολείο μας, είναι ανάμεσα στα 3 και μόνο Δημοτικά σχολεία των χωριών μας που αποφασίσατε να συγχωνεύσετε, να κλείσετε και να ερημώσετε.
Η τοπική κοινωνία μας είναι ανάστατη και εξοργισμένη.
Δεν δέχεται ειλημμένες αποφάσεις και εξακολουθεί να είναι κατηγορηματικά αντίθετη. Μόνοι σας το αποφασίσατε χωρίς να λάβετε υπόψη τη γνώμη μας.
Μόνοι σας αποφασίσατε να ερημώσετε τις αγροτικές κοινωνίες μας. Στην περιφέρεια μας υπάρχει και άλλο Δημοτικό Σχολείο που η χιλιομετρική απόσταση από τον Πολιχνίτο είναι ίδια, αλλά προς το παρόν παραμένει και δεν καταργείται. Ποιος όμως μπορεί να εγγυηθεί ότι και αυτό δεν θα έχει αύριο την ίδια τύχη με εμάς;
Μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί ξεκινήσατε από εμάς;
Στον Αφάλωνα, το σχολείο το υποβαθμίσατε από 2/θέσιο σε 1/θέσιο, το ίδιο και στην Πηγή και στο Παλαιοχώρι. Εκεί τα παιδιά σύμφωνα με αυτά που είπε η κ. Χριστοφιλοπούλου για τα ολιγοθέσια σχολεία ότι « τα παιδιά των ολιγοθεσίων είναι μαθητές 2ης κατηγορίας», θα μορφωθούν λιγότερο από τα δικά μας; Εμάς μας αγαπάτε περισσότερο και τα παιδιά του Αφάλωνα και της Πηγής και θα συνεχίσετε αυτά να τα αντιμετωπίζετε σαν 2ης κατηγορίας μαθητές; Επιτρέπετε οι κ. Υπουργοί να μιλούν με τόσο απαξιωτικά λόγια για τους μαθητές των χωριών μας αλλά και για τους εκπαιδευτικούς που εκεί επιτελούν το έργο τους;
Με αυτή τη λογική όμως, την Καλλικρατική λογική, εσκεμμένα ερημώνουν τα χωριά και οδηγείται ο πληθυσμός στα απρόσωπα πλέον και αφιλόξενα αστικά κέντρα. Ταλαιπωρούνται οι μικροί μαθητές οι οποίοι θα αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στο σχολείο τους.
Πώς θα μεταφέρονται τα μικρά παιδιά; Με τα απλήρωτα λεωφορεία και με την ανύπαρκτη ασφάλεια; Ποιός θα τα παραλαμβάνει το πρωί από το χωριό μας και ποιός θα τα παραλαμβάνει στον Πολιχνίτο Πού θα στοιβάξουμε μαθητές από 3 χωριά; Σε ένα κτίριο που δεν πληρεί τις προϋποθέσεις;
Μήπως πρέπει να γίνει πρώτα κτηριακός και υλικοτεχνικός εκσυγχρονισμός ο οποίος είναι ελλιπής και μετά να σκεφτείτε για συγχωνεύσεις; Μια πολυκατοικία ξεκινάει να χτίζετε από τα θεμέλια και όχι από τον 5ο όροφο.
Θεωρούμε λοιπόν ότι η αναβάθμιση των σχολείων δεν μπορεί να υπάρξει με το κλείσιμο σχολείων, χωρίς αύξηση των δαπανών για την παιδεία, χωρίς μόνιμους εκπαιδευτικούς, χωρίς σύγχρονα κτίρια που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών μας και όχι σε παλαιότερες εποχές. Μας λέτε συνεχώς ότι οι συγχωνεύσεις γίνονται για το καλό των παιδιών. Όμως μας κοροϊδεύετε αφού απώτερος στόχος του Υπουργείου είναι οι συγχωνεύσεις για να μειωθούν οι δαπάνες του κράτους.
Γι’ αυτό λοιπόν επιβάλλεται όλοι να αντιδράσουμε σε οποιοδήποτε προσπάθεια συγχώνευσης σχολικών μονάδων.
Εμείς μαζί με τα άλλα δύο σχολεία του Μεσαγρού και της Πελόπης δεν δεχόμαστε να είμαστε τα τρία μαύρα πρόβατα του νησιού μας, που θα πληρώσουμε ανεγκέφαλες και καταστροφικές για μας αποφάσεις.
Δεν κάνουμε δεκτή την απόφαση σας.
Θα προβούμε σε κατάληψη του σχολείου και δεν πρόκειται να επιτρέψουμε στα παιδιά μας να πάνε στο σχολείο από την Δευτέρα 28 Μαρτίου αν δεν μας απαντήσετε ότι αναιρείτε την απόφαση σας. Το Σεπτέμβριο εμείς θα είμαστε στο Λισβόρι και όχι στον Πολιχνίτο.
Η πρόεδρος Η γραμματέας Τα μέλη
