ΓΙΟΡΤΗ ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΥ
Στο λισβορι
ΑΓΡΟΤΟΕΚΠΟλιτιστικοΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΛΙΣΒΟΡΙΟΥ
«Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ»
ΛΙΣΒΟΡΙ 27-7-2012
ΓΙΟΡΤΗ ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΥ
Με επιτυχία η και η φετινή γιορτή ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΥ στο Λισβόρι.
Ασφυκτικά γέμισε από κόσμο η αυλή του Δημοτικού Σχολείου, όπου είδαν την έκθεση φωτογρασφίας τη σχετική με τη Γλυκάνισο, γεύτηκαν τα παραδοσιακά εδέσματα, άκουσαν για το θεσμό αυτό μα και τα προβλήματα του χωριού, πήραν λίγη γλυκάνισο χόρεψαν χαρούμενοι.
Μας τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Λέσβου κ. Δημήτρης Βουνάτσος, ο αντιδήμαρχος της περιοχής κ. Γεώργιος Βουνάτσος, ο πρόεδρος του Δημοτικού διαμερίσματος Βασιλικών κ. Μάκης Γαβαλάς και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι.
Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΦΗΜΕΡΙΟ π. ΓΕΩΡΓΙΟ ΑΛΕΝΤΑ
Κύριε Δήμαρχε. κ αντιδήμαρχε, κ δημοτικοί σύμβουλοι
Αγαπητοί προσκεκλημένοι μας.
Ξεχωριστό γεγονός μας συγκεντρώνει και
πάλι απόψε εδώ.
Μπορεί βέβαια να εντάσσεται μέσα στις
καλοκαιρινές εκδηλώσεις που σ’ όλα τα
χωριά και τις πόλεις διοργανώνονται κάθε χρόνο, όμως είναι κάτι το διαφορετικό.
Είναι κάτι που αφορά αποκλειστικά το χωριό μας. Δεν γίνεται πουθενά αλλού. Είναι
μια γιορτή που είναι αποκλειστικά Λισβοριανή.
Τι άλλο θα μπορούσε λοιπόν να κλέψει
την παράσταση, παρά η Λισβοριανή Γλυκάνισος; Σε τι άλλο θα μπορούσαμε να
στηριχτούμε παρά στο ευλογημένο αυτό φυτό που μόνο η μυρωδιά του σε γεμίζει με
κέφι;
«Μυρουδιά», το λένε εδώ στο χωριό μας.
Πράγματι δεν θα μπορούσε να βρεθεί πιο πετυχημένο όνομα Μόνο να περάσεις απ’ τα
χωράφια πού ’ναι σπαρμένη, αρκεί για να μεθύσεις. Αδελφώθηκε έτσι με το ούζο
μας, το Μυτιληνιό ούζο, δέθηκε αχώριστα
μαζί του κι έρχονται για να σου δώσουν χέρι βοήθειας για να γίνεις… «ευθύς,
βασιλιάς, δικτάτορας, Θεός και παντοκράτορας…».
Αγαπητοί μας προσκεκλημένοι, αγαπητοί
μας επισκέπτες.
Γιορτή της Γλυκάνισου και εφέτος στο
χωριό μας. Γιορτή της «Ρακουμυρουδιάς» στο Λισβόρι.
Μαζευτήκαμε απόψε εδώ για να γιορτάσουμε για το φυτό αυτό που από δω ξεκινά και
φτάνει, ανταμωμένη με το ούζο της Μυτιλήνης στα πέρατα της γης. Είναι χρέος μας
να το κάνουμε και παρόμοια θα πρέπει να γίνονται στα χωριά μας, γιατί έτσι μόνο
θα μπορέσουμε να τους δώσουμε μια ανάσα ζωής, να αναστήσουμε την κακόμοιρη
ύπαιθρο που αφέθηκε στη μοίρα της, εδώ και χρόνια, απ’ αυτούς που κρατούν τις
τύχες μας στα χέρια τους, να
σιγοπεθαίνει.
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι μας.
Είναι λυπηρό μα όμως αληθινό και δεν πρέπει να φοβόμαστε να το ομολογήσουμε.
Το
χωριό μας, το Λισβόρι, όπως βέβαια και όλα τα χωριά, καθημερινά πεθαίνει. Πότε ο Καποδίστριας,
πότε ο Καλλικράτης, τα μνημόνια, οι τροϊκανοί, Μέρκελ και τα σινάφια της, μας
καταντήσανε νεκροταφεία. Πριν 20 χρόνια,
ο χώρος αυτός, το σχολείο ετούτο, αριθμούσε 65 παιδιά. Για να μην αναφερθούμε
λίγο πιο παλιά που ξεπερνούσαν τα 100 και τα 120. Σήμερα είναι κλειστό!
Σήμερα
έχει καταντήσει φάντασμα και θα καταλήξει χάλασμα… Τώρα τα 40 και πλέον Λισβοριανά παιδιά είναι
υποχρεωμένα στις 7,30 το πρωί του παγωμένου χειμώνα να τρέχουν με μισάνοιχτο το
μάτι, να προλάβουν το λεωφορείο, αν βέβαια έχει πληρωθεί και αν κάνει το
δρομολόγιο, για να μεταφερθούν στον Πολιχνίτο. Άλλα σχολεία με λιγότερα παιδιά παραμένουν
ανοιχτά.
Έτσι
μας καταντήσανε…
Σήμερα
όμως γιορτάζουμε.
Γιορτάζουμε για κάτι που κάνει ξεχωριστό το χωριό μας.
Γιορτάζουμε το δικό μας φυτό,
Γιορτάζουμε τη γλυκάνισο.
Τι είναι λοιπόν η γλυκάνισος;
Ετήσιο καλλιεργούμενο φυτό με καταγωγή από τις ώρες της Ασίας και της
Βόρειας Αφρικής. Έχει βλαστό όρθιο ύψους 50-80 εκ. άνθη λευκά ή λευκο-κιτρινωπά
και καρπούς ωοειδείς ή επιμήκεις, έντονα
αρωματικούς.
Ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, οι δε Αιγύπτιοι τον χρησιμοποιούσαν,
μαζί με το κύμινο και τη ματζουράνα, για τη μουμιοποίηση των νεκρών. Από εκείνα
τα μακρινά χρόνια άρχισε να χρησιμοποιείται στην ιατρτική αλλά και σε μαγικές
πρακτικές. Επίσης, από την αρχαιότατη εποχή χρησιμοποιούσαν το γλυκάνισο για
τον αρωματισμό διάφορων γλυκισμάτων και άρτων.
Το κυριότερο συστατικό του αιθέριου ελαίου το οποίο εξάγεται από τα
σπέρματα είναι η ανηθόλη. Σήμερα το αιθέριο έλαιο του γλυκάνισου θεωρείται
διουριτικό, χωνευτικό, αποχρεμπτικό, σπασμολυτικό, γαλακτογόνο, τονωτικό και
ισχυρό αντισφυσητικό. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τον γλυκάνισο
αφροδισιακό και πίστευαν ότι διατηρεί τη
νεανικότητα και διώχνει τα κακά όνειρα όταν τοποθετηθεί κάτω από το μαξιλάρι τη
νύχτα. Επίσης πίστευαν ότι για να είναι άνετο το ταξίδι, εκείνοι που ταξίδευαν
σε μεγάλες αποστάσεις έπρεπε να πίνουν ποτά από γλυκάνισο. Ο Ιπποκράτης πίστευε
ότι ο γλυκάνισος σταματούσε το φτάρνισμα και το χρησιμοποιούσε για τη δυσοσμία
των γεννητικών οργάνων κ.α. Ο Διοσκουρίδης το συνιστούσε ως διουρητικό και
εφιδρωτικό αλλά και ως φάρμακο εναντίον των πονοκεφάλων. Ο Πλίνος αναφέρει ότι
οι γυναίκες που επρόκειτο να γεννήσουν, όταν μύριζαν γλυκάνισο είχαν εύκολο
τοκετό.
Και τώρα γλυκάνισος
και ούζο.
Η προέλευση της ονομασίας του ούζου δεν είναι γνωστή με απόλυτη σιγουριά.
Εικάζεται ότι η ονομασία προέρχεται από το εξής περιστατικό: Μία εταιρία εξήγαγε
το ποτό στη Μασσαλία και στα κιβώτια της εξαγώγιμης παρτίδας αναγραφόταν η
φράση "uso Massalia",
δηλαδή "προς χρήση στη Μασσαλία". Για κάποιους λόγους η φράση αυτή
έγινε συνώνυμη του καλής ποιότητας ούζου, και στη συνέχεια η λέξη
"Μασσαλία" έφυγε και έμεινε η λέξη uso=ούζο που στο εξής χαρακτήριζε το ποτό...
Οι απαρχές της ιστορίας του ούζου είναι άγνωστες. Εικάζεται ότι το ποτό
παραγόταν σε παρόμοια μορφή από την αρχαιότητα ακόμα. Το σίγουρο πάντως είναι
ότι ήδη ήταν γνωστό την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Κατά την
Οθωμανική περίοδο το ούζο ήταν διαδεδομένο στις περιοχές της Μικράς Ασίας, αλλά
και σε περιοχές της Μέσης Ανατολής.
Η παραγωγή του ούζου στην Ελλάδα εντάθηκε μετά την ανεξαρτητοποίησή της. Η
αφθονία ποιοτικών, τοπικών πρώτων υλών, όπως η μεγάλη ποικιλία αμπελιών, τα
αρωματικά φυτά (γλυκάνισο, μάραθο, μαστίχα κ.λπ.) και η δυνατότητα πλέον της
πλήρους αξιοποίησης τους, συντέλεσαν στη δημιουργία ενός εκλεκτού αποστάγματος,
κυρίως στις περιοχές που αφθονούσαν οι πρώτες ύλες. Σήμερα η Λέσβος φημίζεται
για το ποιοτικό ούζο που παράγει και αν βρεθεί κανείς στο νησί αξίζει να
δοκιμάσει τις δεκάδες τοπικές ποτοποιίες και το ξεχωριστό προϊόν της κάθε μιας.
Καθαρή αλκόολη από εκλεκτή σταφίδα, φυσικά μυρωδικά της μεσογειακής γης,
όπως το γλυκάνισο (Λισβόρι Λέσβου) και πλούσιο σε μέταλλα νερό και πολλή πολλή
υπομονή για την απόσταξη είναι η απλή, απλούστατη συνταγή ενός ποιοτικού ούζου.
Όλη η Ελλάδα μοσχοβολά γλυκάνισο.
Είτε στην Αθήνα είστε είτε στην επαρχία δεν θα δυσκολευτείτε να απολαύσετε ένα
ουζάκι. Σερβιρισμένο σε καραφάκια και συνοδευμένο από τους παραδοσιακούς
"ουζομεζέδες", δηλαδή τις ποικιλίες ορεκτικών, όπως τα ψάρια, τα
οστρακοειδή, τα φρέσκα χόρτα και λαχανικά, τις πίτες, τα τοπικά τυριά, το ψωμί,
το ούζο σας περιμένει να το απολαύσετε σκέτο, με πάγο ή με νερό, αλλά πάντα με
καλή παρέα.
Και δεν είναι βέβαια μόνο αυτή που δικαιούται γιορτής.
Γιατί στο Λισβόρι με τον καρπερό του κάμπο είναι κι άλλα πολλά που πρέπει να
αναδειχτούν. Είναι το ρεβίθι, είναι το κρεμμύδι, είναι η «μαύρη μυρουδιά»,
είναι το κύμινο, είναι τόσα και τόσα άλλα. Είναι τι θείο σιτάρι με το
πασίγνωστο Λισβοριανό ψωμί.
Βλογημένος τόπος το Λισβόρι. Βλογημένος μα ξεχασμένος απ’
τους εκάστοτε κρατούντας. Ας είναι η σημερινή μέρα μια αρχή, που δεν θα έχει
τέλος.
Τελειώνοντας είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε την
παρουσία ποτοποιών πασίγνωστων στο χωριό μας, που προμηθεύονται από δω τη
«ρακουμυρουδιά», για να φτιάξουν «του
ρακέλ του Μυτιληνιό» και να γεμίσουν με κέφι τον κόσμο όλο. Να βοηθήσουν να παν
τα φαρμάκια …κάτω.
Ευχαριστίες στις ποτοποιίες ΑΡΒΑΝΙΤΗ, ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗ, ΕΠΟΜ, ΣΑΜΑΡΑ ΜΑΤΑΡΕΛΛΗ.
Να ευχαριστήσουμε επίσης όλους όσους μας βοήθησαν με
οποιοδήποτε τρόπο, είτε με προσφορά ειδών, είτε με προσφορά εργασίας.
Όλοι τους άκουσαν
με όρεξη τις σκέψεις μας και μας βοήθησαν αφάνταστα πολύ.
Μια τελευταία πρόταση. Μια και το τραγούδι λέει: «ούζο
όταν πιεις, γίνεσαι ευθύς, βασιλιάς, δικτάτορας θεός και παντοκράτορας, πάρτε
το ούζο σαν αντιμνημονιακό ποτό.
Πιέστε να ξεχάσετε. Πιέστε να παν τα φαρμάκια κάτω.
Πίνετε να μας βλέπουν κεφάτους οι οχτροί μας και να
σκάνε..…
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΑΣ
 |
| ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΥ |
 |
| ΓΛΥΚΑΝΙΣΟΣ ΣΕ ΣΑΚΟΥΛΑΚΙΑ |
 |
| ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ |
 |
| ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ |
 | |||
| ΧΟΡΟΣ... |
